Ο Πεζεβέγκης που τα 'χει στην πούγγα..

Δύσκολοι οι καιροί, και σε ένα blog μόνο δεν βγαίνεις με τίποτα, οπότε είπα κι εγώ να κάνω κάνα μεροκάματο στον σύντροφο Fanatico που έχει και ωραίο, και χλιδάτο μαγαζί, και είναι τόσο ωραίο μάλιστα, που ντρέπεσαι να γράψεις μπινελίκια, μη τυχόν και το λερώσεις. Λεφτά βέβαια δεν βλέπω να παίρνω, αλλά μπορεί να με δει κάνας μεγαλοblogger, από αυτούς που έχουν 28 διαφημίσεις κάτω από κάθε ανάρτηση, και να με κάνει καμιά πρόταση να γράφω κι επίσημα εκεί (αφού ανεπίσημα, ήδη γράφω και δεν το ξέρω..) εξασφαλίζοντας τα τσάγια της χρονιάς.

ΟΚ..
Στο θέμα μας...
Μιας και είναι στην επικαιρότητα η Κύπρος λόγω ΑΠΟΕΛ, και έντονου Ελληνικού στοιχείου, είπα να κάνω ένα μίνι αφιέρωμα στις παρτίδες που είχαμε με το Νησί της Αφροδίτης (γουάου!!..) τα τελευταία 20 χρόνια..
Πάμε;

Το πρώτο καλοκαίρι που ο Prince Lights κάνει μεταγραφές, ο Μπάτμαν έχει προαποφασίσει να μην του χαλάσει χατήρι και να του πάρει ό,τι ζητήσει.. Κι ο Prince βολικός καθώς ήταν, ξόδεψε ένα δις για 2 Κύπριους.. 3 εκ Ευρώ σημερινά.. Δηλαδή το μπάτζετ της ομάδας μπάσκετ για 8 χρόνια.. Η Ανόρθωση πριν 2 χρόνια έχει παίξει με τον γάβρο προκριματικά Τσου Λου, και ανάμεσα στους παίκτες που ξεχώρισαν, εκτός του Κριτσμάρεβιτς (που τον είχαμε ήδη πάρει, και μετά τον διώξαμε, ένας θεός ξέρει γιατί..) ήταν και ο Εγκωμίτης, με τον Μελαναρκίδη και τον Οκκά..
Ο Μελαναρκίδης απορρίφθηκε λόγω ονόματος, είχαμε παίκτη με γελοίο επίθετο, τον Κολομπούρδα - ένας αρκεί.. Αλλά Οκκάς και Εγκωμίτης, παρέα με τον πρόεδρο- μάνατζερ της ομάδας Κίκης Νεοφύτου (ή κάτι τέτοιο..) βρίσκονταν καθ' οδόν προς την Τούμπα.. Το ντηλ, αν και κράτησε μέρες, δεν γινόταν να χαλάσει, αφού ακόμα εκείνον τον καιρό ο Μπατ ήταν στα ντουζένια του με το Χρηματιστήριο, και το χρήμα έρρεε άφθονο προς πάσα κατεύθυνση - ο Γιασέρ, ήταν ο μόνος που πιάστηκε Κώτσος, και δεν ζήτησε αύξηση..
Ο Εγκωμίταρος, μεγαλύτερος σε ηλικία από τον καριερίστα Οκκά, δυσκολεύτηκε να μπει σε ρυθμούς επαγγελματικού ποδοσφαίρου, και ταλαιπωρήθηκε από μυϊκούς τραυματισμούς, εν τούτοις μάτωσε και ίδρωσε τη φανέλα όσο λίγοι Έλληνες.. Κι όχι απλά ίδρωσε τη φανέλα, όπως λέμε για παίκτες σαν τον Αμπαλάφα, αλλά όταν ήταν υγιής γαμούσε κώλους!
Έκατσε 6 χρόνια, εκ των οποίων ζήτημα να έπαιξε μπάλα στα 2 (αφού ήταν μονίμως στα πιτς) παρ' όλα αυτά, κατέκτησε 2 κύπελλα, με το πρώτο να φέρνει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του - μπορεί και το πουλί του (με λίγο από μύτη..) MVP του τελικού της Φιλαδέλφειας, κατάπιε Τζόρτζεβιτς και Γεωργάτο παίζοντας 90' πάνω - κάτω όλη τη δεξιά πτέρυγα, ενισχύοντας τη θέση του στους "Αγαπημένους της κερκίδας" θέση που ήταν ήδη υψηλή, κυρίως όμως λόγω καλτ παρουσιαστικού..


Λίγο πριν υπογράψει το νέο του συμβόλαιο με την ομάδα επί Γούμενου, πρότεινε ο ίδιος γενναία μείωση αποδοχών, δείχνοντας πως τιμάει το ψωμί που τρώει.. Έφυγε χωρίς τυμπανοκρουσίες, όπως ακριβώς ήρθε δηλαδή, αφού μην ξεχνάμε πως από τους δυό, το μεγάλο όνομα ήταν ο Γιαννάκης..

Γιαννάκης Οκκάς
Άντε και γαμήσου!
Ήρθε σαν "όνομα" (τρομάρα σου, από την Κύπρο έρχεσαι.. Σήμερα, η καλύτερη σας ομάδα παίζει με τον Χιώτη και τον Πουρσαϊτίδη) και κάποιες καλές εμφανίσεις του, εκτόξευσαν το "εγώ" του από την πρώτη κι όλας χρονιά.. Σύντομα, άρχισε να δείχνει σημάδια βεντετισμού, βουτούσε συνεχώς για πέναλτυ, διαμαρτύρονταν διαρκώς στους διαιτητές, έκανε προσφυγές, απεργίες, καταλήψεις, έβγαινε, ξενογαμούσε, έπαιρνε ναρκωτικά, και έδινε πληροφορίες στους Σκοπιανούς.. Τον πήραμε χαμπάρι τι μουνί ήταν, και τον αφήσαμε πιο απλήρωτο από όλους, για να κάνει πρώτος πρώτος προσφυγή και να φύγει.. Ουστ ρε..

Στέφανος Βοσκαρίδης
Η αρχή βέβαια δεν έγινε με τους Εγκωμίτη - Οκκά, αλλά είχε γίνει από το προηγούμενο καλοκαίρι μμε τον Στέφανο Βοσκαρίδη, το κανόνι της Λεμεσσού.. Όπου κανόνι, κι ο Μπάτμαν από κοντά, αλλά ο Στεφανάκος πιο πολύ σε τόξο έφερνε, παρά σε οτιδήποτε άλλο.. Η παρουσία του στον ΠΑΟΚ (επί 6 χρόνια κι όλας, όχι αστεία) καλύφθηκε από ένα πέπλο μυστηρίου, αφού δεν τον εμπιστεύθηκε ποτέ κανένας προπονητής, και μάλλον κάτι παραπάνω θα ήξεραν - εδώ κοτζάμ Άγγελος, και δεν ασχολήθηκε καθόλου με το θέμα, ούτε λίγο δεξί μπακ να τον βάλει σε κάνα ντέρμπι με τον γάβρο, ή έστω αλλαγή σε ματς με τον Άρη στο Χαριλάου.. Ο μόνος που τον έβαλε, ήταν ο Μπάγιεβιτς, στο τελευταίο πεντάλεπτο ενός 6-0 με την ΑΕΚ, σε ένα παιγνίδι που ήταν το τελευταίο του στον πάγκο μας, και βρήκε την ευκαιρία να παίξει με τα νεύρα μας.. Ο μικρός μπήκε, έβαλε 2 γκολάρες τσατ μπαμ, δικαίωσε όλους αυτούς που μας έπρηζαν τα συκώτια ότι "βγάζει μάτια στις προπονήσεις", και ξαναγύρισε στην ηρεμία του και κάπου μεταξύ πάγκου (με πολιτικά όμως) και εξέδρας, τα επόμενα 2 χρόνια.. Έφυγε το καλοκαίρι του 2004, το ίδιο μουλωχτά όπως ήρθε, λίγο ακόμα να έμενε και θα έτρωγε τη θέση του Γιασσέρ (που ένας θεός ξέρει ποιός τον έφερε)

Γιασεμάκης Γιασεμής
(ή κάπως έτσι..)

Ο Κύπριος Φαν Νίστελροϊ.. Για χάρη του μάθαμε απ' έξω τον Βιολάρη και τα Ριάλια, έγινε σύνθημα (κι ωραίο κι όλας "Γιασεμή, Γιασεμή, Γιασεμάκη Γιασεμή, άντε γάμησε τον Θρύλο και τον Τάκη Λεμονή..") σε 3 -ουσιαστικά- χρόνια πρόλαβε να εκτοπίσει από την πρώτη θέση του πίνακα των σκόρερς στα Ευρωπαϊκά παιγνίδια τον Σταύρο Σαράφη, ένας από τους πιο αρχιδάτους σέντερ φορ που έχω δει στην Τούμπα τα τελευταία χρόνια.. Ήρθε το καλοκαίρι του 2001, και μετά από ένα μικρό διάστημα προσαρμογής, άρχισε να γαζώνει.. Γκολ σε όλα τα ντέρμπυ, κάποια εκ των οποίων γκολάρες, γέμιζε την αντίπαλη περιοχή, πρέσαρε αδιάκοπα σε όλο το γήπεδο.. Η αναπροσαρμογή του συμβολαίου του (με εξωφρενικούς ειν' η αλήθεια, όρους) και η στάμπα του σαν "Αγγελοπαίδι", τον έβαλε στο μάτι του κυκλώνα στη νέα τάξη πραγμάτων, και σύντομα στο περιθώριο.. Για 3 χρόνια, ήταν στόχος και θύμα μιας κατάστασης για την οποία ήταν ο τελευταίος που ευθύνονταν, και στην αποχώρηση του, ακούστηκαν επιφωνήματα ανακούφισης.. Τέτοιοι είμαστε..



Αλέξης Γαρπόζης
 

Ο όμορφος.. Ήρθε το Γενάρη του 2004, κι αποχώρησε το Γενάρη του 2005.. Άχρωμος, άοσμος και άγευστος, εντελώς αχρείαστη μεταγραφή, και αν δεν ήμουν κι εγώ, ούτε που θα θυμόσουν πως πέρασε από την ομάδα μας.. Βλέπεις, αυτός είχε καθαρό ποινικό μητρώο στην ΟΥΕΦΑ, εν αντιθέσει με..








Λιάσος Λουκά

Αυτός ας πούμε, θέλει δεν θέλει, έμεινε στην ιστορία.. Και ποδοσφαιριστής που μένει στην ιστορία για καθαρά εξωαγωνιστικούς λόγους, συνήθως δεν είναι για καλό..
Ήρθε στα 25 του, από την Β' Εθνική Κύπρου, που god damn αν η Α' είναι ερασιτεχνική, φαντάσου τι γίνεται στην Β'.. Αγωνιστικά, είχε αυτό το κάτι που βλέπεις και δεν μπορείς να καταλάβεις τι ακριβώς είναι (βλ. Κοντέων..) και αν είναι εντελώς για τα σκουπίδια, ή θα μπορούσαμε να τον στείλουμε μια βόλτα από την χωματερή πρώτα, κι αν τον αρέσει, ΟΚ.. Θα πάει και μόνος του..
Βέβαια, ο κΆγγελος, με το που είδε το 0-2 από την Μακάμπι, τον πρώτο που σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να γυρίσει το ματς, είναι τον Λουκά.. Μπράβο Άγγελε, gut gemacht.. Κι εγώ όταν ψάχνω πρώτες ύλες ζαχαροπλαστικής στα ξενοδοχεία, πρώτα στον συντηρητή της πισίνας πάω.. Βέβαια, το σφάλμα, είναι 50-50, σαν την ασπρόμαυρη-ερυθρόλευκη καρδιά του Ορφανού, γιατί κι εσύ βρε Λουκά, μια φορά έπαιξες Ιντερτότο με το Παραλίμνι, έφαγες κόκκινη κάρτα, και δεν το λες πουθενά; For fuck's sake, δεν έπαιζες και στην Μίλαν, να έχεις χάσει την μπάλα με τις συμμετοχές σου.. Έφυγε κακήν κακώς, κι αφού έφυγε κι αρτιμελώς, "ευχαριστώ" να λέει..

Ηλίας Χαραλάμπους
Στην "Κυπρίαση" που μας είχε πιάσει εκεί κατά το 2004-05, μας κουβαλήθηκε κι αυτό το καϊνάρι.. "Ο Εγκωμίτης της αριστερής πλευράς" λέγανε οι γνώστες, και μπορεί  αυτό κάτι να είχε να κάνει με την πολιτική τους δράση, αλλά ποδοσφαιρικά καμία σχέση. Μα καμία. Άμπαλος ως εκεί που δεν πάει άλλο, πιο πολύ τυφλώνεσαι, πρώτος υποψήφιος για αυτογκόλ ή πέναλτυ, και αυτό που θα μείνει στην ιστορία από δαύτον, είναι πως επί ημερών του, καθιερώθηκε η Μονάδα Μέτρησης Αχρηστίασης Αριστερών Μπακ.. Πχ: - Κοίτα, κοίτα τι κάνει ο Καράμπελας.. Σκέτος Χαραλάμπους.. ή - Μαλάκα, τι κάνει σήμερα ο Δάρλας; Χαραλάμπους την είδε; Η είδηση της αποχώρησης του, έγινε δεκτή με δάκρυα χαράς και συγκίνησης, και όσοι κράζετε σήμερα τον Λίνο, θυμηθείτε λίγο τι κάλυπτε την αριστερή πλευρά μας επί τρία χρόνια..


Μπίδης
Εκ των τριών (πολύ πετυχημένων πράγματι) ανταλλαγμάτων για τον Γγίδη, το καλοκαίρι του 2006.. Μπάλα ήξερε, και κανείς δεν λέει το αντίθετο (προχθές με τη Λυών, ήταν by far ο καλύτερος παίχτης του γηπέδου..) αλλά ήταν λίγο τεμπελάκος, λίγο στα αρχίδια του, και μεταξύ μας, δεν τον παρεξηγώ..  Ήρθε σε έναν από τους χειρότερους διοικητικά ΠΑΟΚ όλων των εποχών, σαν δανεικός, το κλίμα ήταν βαρύ, προπονητές σαν τα πουκάμισα, προέδροι το ίδιο.. Εντάξει, δεν ήταν κάνα ΠΑΟΚτσάκι για να δείξει χαρακτήρα


και στα μισά του δανεικού δρόμου, χωρίσαμε τα τσανάκια μας..

Πάνω κάτω, αυτοί ήταν οι Κουμπάροι που φόρεσαν τη φανέλα μας τα τελευταία χρόνια, και ενώ η αλήθεια είναι πως το πράγμα το παλεύαμε από νωρίτερα.. Πχ, ο Μαλέκκος, που πήγε στον βάζελο τελικά (και είδε χαϊρι ο βάζελος.. έμεινε πρώτη φορά εκτός ευρώπης) φέρονταν ως "κλεισμένος" και ως "μεγάλο ΠΑΟΚτσάκι, μέλος του ΣΦ ΠΑΟΚ Κύπρου" ή με τον Κωνσταντίνου, που είχε πάει ο Σαράφης να τον πάρει από το Παραλίμνι, και μετά κατέληξε στη γριά..
Είχαμε κι εμείς δικούς μας που βρέθηκαν εκεί, με πρώτο και καλύτερο τον κΆγγελο (τόσα μεροκάματα τους είχε δώσει όταν ήταν στον ΠΑΟΚ) αλλά αυτά θα τα δούμε στην πορεία..